1) •niet verbeeld. (2) precies als in de werkelijkheid vb: hij noemt zich Leo, maar dat is niet zijn werkelijke naamhet is werkelijk waar [het is ech. wezenlijk bestaand ofwel wezenlijk zijnd wat het zn. noemt: dat is niet werkelijk; het zijn geen werkelijke stenen, ze zien er alleen maar zo uit; een werkelijk gevaar; — werkelijke schuld, waarvan rente betaald wordt; (bij uitbr.) vaste staatsschuld en inschrijvingen op het grootboek; — in werkelijke dienst, actief (tgov. titulair);.
Werkelijke betekenis (-er, -st), 1. wezenlijk bestaand of wel wezenlijk zijnd: een werkelijk gevaar; het werkelijk leven, het leven zoals het in feite is; werkelijke schuld, waarvan rente betaald wordt; (bij uitbreiding) vaste staatsschuld en inschrijvingen op het grootboek; in werkelijke dienst, actief; 2.
Echte betekenis
echt I de echt (m.) Uitspraak: [ ɛxt ] in de echt verbonden zijn (getrouwd zijn) in de echt treden (trouwen) II echt Uitspraak: [ ɛxt ] niet vals, geen namaak Voorbeelden: 'echte parels', 'je echte naam' Antoniem: onecht Synoniem: authentiek Het is net echt. Echter 1) Al 2) Alevel 3) Algelijk 4) Alhoewel 5) Daarentegen 6) Dan 7) Desalniettemin 8) Desniettemin 9) Desondanks 10) Doch 11) Edoch 12) Evenwel 13) Hoewel 14) Intussen 15) Maar 16) Niettemin 17) Nochtans 18) Ofschoon 19) Ondertussen 20) Schoon 21) Tenminste 22) Toch 23) Weliswaar.
Echte betekenis Betekenis 'ECHTE' Je hebt gezocht op het woord: ECHTE. 1 echt (de ; m) 1 huwelijk: in de echt verbinden 2 echt (bijvoeglijk naamwoord) 1 onvervalst, waar: echt berouw ; een echte dame 3 echt (bijwoord) 1 werkelijk: echt waar! ; (versterkend) is ie leuk?.
Eigenlijke betekenis
1) •oorspronkelijk. •als ik er nu nog eens over nadenk. (2) wat echt zo is vb: de eigenlijke oorzaak van de ramp is die kapotte motorin de grond va. Dit historisch feit wordt gezien als het eigenlijke begin van de opstand tegen Filips II en zijn gouverneur Alva. — This historical fact became seen as the actual beginning of the rebellion against Philip II and his governor Alva.
Eigenlijke betekenis ('eigənlək) I. bn. 1. geheel aan zijn naam beantwoordend: zonder -e geestigheid. 2. werkelijk: de -e dader. 3. letterlijk: de -e betekenis van een woord. Tgst. figuurlijk. II. bw. 1. als men het goed nagaat: was het toch te dwaas. 2. naar waarheid: gezegd. 3. in volle zin: vrolijke onderwerpen.
Ware betekenis
1) (als het ware) je kunt het ermee vergelijken vb: hij heeft als het ware een raket op zijn hoofd (2) 1) Daadwerkelijke 2) Echt gebeurde 3) Echte 4) E. 1 waar (zelfstandig naamwoord) 1 goods, ware(s): iem. waar voor zijn geld geven give value for money 2 waar (bijvoeglijk naamwoord) 1 true, real, actual: de ware oorzaak the real (of: actual) cause; 't is toch niet waar! you don't say!, not really!; het is te mooi om waar te zijn it's too good to be true; echt waar? is that really true?, really.
Ware betekenis Attributief: ware Betekenis: • Attributiewe vorm van waar. In ooreenstemming met die werklikheid; feitelik; eg. Gebruik: • Jou ware aard en afkoms kan nie verborge bly nie. Spreekwoord: • Hy is iemand van die ware stempel. ['n Karaktervaste persoon.] Vertaling: Engels: true, authentic, indeed Nederlands: ware, echte.
Reële betekenis
Reëel 1) Beslist 2) Bestaand 3) Coulant 4) Daadwerkelijk 5) Echt 6) Echt 7) Effectief 8) Eigenlijk 9) Feitelijk 10) Geloofwaardig 11) Geheid 12) Geschikt 13) Gewis 14) Heus 15) In wezen 16) Intrinsieke waarde hebbend 17) Letterlijk 18) Metterdaad 19) Mythologische figuur 20) Niet denkbeeldig 21) Niet imaginair. van Frans réel, dat teruggaat op laat Latijn realis; in de betekenis van ‘werkelijk’ aangetroffen vanaf [1] [2].
Reële betekenis Bekijk de betekenis van reëel, uitgelegd met behulp van 5 definities, diverse voorbeeldzinnen en synoniemen.
