Inductie betekenis medisch
betekenis & definitie 1. een specifieke invloed van een deel op een ander, waardoor dit een zeer bepaalde verandering ondergaat; een term uit de (experimentele) embryologie.; 2. het ontstaan van electrische of magnetische verschijnselen als gevolg van het optreden of veranderen van electrische of magnetische verschijnselen in de omgeving. duc·tie Verbuigingen: inducties (meerv.) 1) opwekking van elektrische spanning door magnetisme of van magnetisme door elektrische spanning natuurkunde Voorbeelden: 'Transformatoren en generatoren zijn gebaseerd op het inductieprincipe.', 'koken. 
Inductie definitie Generator electric. Inducția electromagnetică este fenomenul care constă în apariția unei tensiuni electromotoare într-un circuit electric, datorită variației în timp a fluxului magnetic (numit inductor) care străbate conturul circuitului.
- Inductie betekenis medisch inductie - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) opwekking, teweegbrenging, beïnvloeding 2. (biologie) opwekking van een ontwikkeling in een organisme of weefsel door beïnvloeding door een ander deel 3. (psychologie) beïnvloeding door iemand met een geestelijke stoornis van mensen uit zijn omgeving 4. (filosofie) het redeneren waarbij men.
Inductie bevalling
Een inductie of inleiding van de bevalling is het kunstmatig op gang brengen van de arbeid en de geboorte. In België zou 1 op 3 bevallingen kunstmatig opgewekt worden. Om te beoordelen of het mogelijk is de bevalling op gang te brengen, doet de verloskundig zorgverlener een inwendig onderzoek. Vaak gebeurt dit op de polikliniek. Het is vaak mogelijk om al vóór de inleiding een kijkje te nemen op de verloskamers, als er ruimte en personeel vrij is. Inductie bevalling Om je bevalling op gang te helpen, kan je verloskundige je tabletten met hormonen (prostaglandines) geven. Die kan je via je mond innemen of in je vagina inbrengen. Kies je samen met je verloskundige voor deze manier van inleiden, dan ga je niet thuis of in een geboortecentrum bevallen.Inductie definitie
inductie [technologie en techniek] Elektromagnetisch proces in een elektrische stroomkring, waarbij de elektrische stroom en het magnetisch veld eenmalig of regelmatig energie uitwisselen. Magnetische inductie berust op de ontdekking van Michael Faraday (), dat elektrische stromen in draden opgewekt kunnen worden door verand. IND U CȚIE, inducții, s. f. 1. Formă fundamentală de raționament, care realizează trecerea de la particular la general. 2. Producere sau influențare a unui fenomen de către un alt fenomen altfel decât printr-o acțiune mecanică nemijlocită. Inducție magnetică = mărime fizică vectorială care, împreună cu intensitatea câmpului magnetic, determină macroscopic starea magnetică.Inductie medisch
De definitie van inductie is het proces van artificieel stimuleren van de uterus om de baring op gang te brengen, ofwel inleiden. Over de laatste jaren is het aantal inleidingen toegenomen: ongeveer ?token=4tkgZc5K één op de vier bevallingen in de westerse wereld wordt ingeleid. inductie, doorgaan met dezelfde methode van inductie, overgaan naar een ander soort methode (medicamenteus naar mechanisch of oraal naar vaginaal en vice versa), twee verschillende methoden combineren of een sectio te verrichten.Inductie medisch UW AML BEHANDELING: INDUCTIE + CONSOLIDATIETHERAPIE 4 Uw behandeling bestaat uit twee producten: Cytarabine en Idarubicine. Beide producten zijn cytostatica die inwerken op de kankercellen. Cytostatica werkt echter niet alleen in op de kankercellen, maar zal ook een aantal sneldelende, gezonde cellen aantasten welke.